10 Ağustos 2011 Çarşamba

Her halt nedense hep bana transfer oluyor

                   Her ne halt varsa zaten bende var. Ne olursa olsun her halt bi benim başıma gelir. Bazen diyorum lan nasıl oluyor da bunca şey bi sende toplanmış kızım. Bu kadar da olmaz ki. tamam beterin beteri var şükretmek lazım şükür ama ne kadar tuhaf şey varsa hep bende hep bende.
Birkaç yıl önce bende bi tuhaflık olduğu ortaya çıktı. Bronşit tanısı koydular. İğneler falan yazıldı. Babam iğneleri vurma taraftarı annem hayır vurdurmam bronşit değil falan. Sonra bir doktora daha gitmişiz. Bu defa başka bir ilde muayene oldum. Sonunda kalbimde delik olduğu ortaya çıktı. Bu seferde koskoca yaz tatilim zehir oldu. Hayatım hastane köşelerinde geçti. Her Allahın günü iğne ilaç falan ...
Daha sonra kalp olayı bitti.
Ardından gece uyanma zamanlarım başladı. Gece uyanıyormuşum gözlerim tavana dikilmiş durumda. Vücudum tamamen kasılmış şekilde. Dişlerim sımsıkı kenetlenmiş. Ve tuhaf tuhaf bağırarak. İlk defa olduğunda uyandığımda bilincim açıktı ama vücudumu hareket ettiremiyordum. Yerlerde sürüklene sürüklene babamın yanına gitmiştim. Babamda panik bir insan. Konuşamadığımı da görünce panikledi. Patlattı bi tokat. Şokun etkisiyle sanırım düzeldi o gün. Ve sonradan bu gece uyanmalar başladı. Nörolog falan gitmediğimiz kimse yine kalmadı. Zamanla düzeleceğini falan söylediler. Bi teşhis koyamadılar. Zamanla gerçekten de düzeldi. Ama o düzelene kadar ben uyumaktan nefret eder oldum :/
Ve bu seferde yine bir problem daha yaşadım. Ama bu hastalık denecek boyutta değil çoğumuzun gözünde. Ama ne yazık ki benim için öyle . Kronik bir boyut kazanmış bir şey :)
Neyse ...
Bu defa da bir adet nur topu gibi kiste sahibim. Sanırım ameliyat olucam. 5 gün ilaç kullanıcam. Geçmezse dıdıdıdıııımmm ameliyat :) 1 saatlik bir operasyonla halloluyormuş. 10 - 14 gün içinde de iyileşecekmişim. Öyle  işte. Gördünüz ya. Ne kadar salak saçma şey var beni buluyor ...

Hiç yorum yok: